Կարո՞ղ եք երևակայել «Եհովայի վկաների», «Կյանքի խոսքի» կամ այլ աղանդավորական քայքայիչ շարժումների պարբերական հավաքներ Պետական համալսարանում, Մաշտոցյան Մատենադարանում և հայագիտական այլ կենտրոններում։ Դժվար է, չէ՞, բայց անհնար էլ չէ։

Վատիկանի Գրիգորյան պապական համալսարանում, այսպես կոչված՝ «Քրիստոնեությունը Ադրբեջանում» գիտաժողովի հեռահար նկրտումները մեկնաբանելու կարիք չկա։

ՄԱՐՏԱԿԵՐՏԻ ՇՐՋԱՆ, Գ. ՄԱՏԱՂԻՍ Սբ. Եղիշե Առաքյալի վանքը հայկական ամենահին վանքերից է: Դատելով Մ. Կաղանկատվացու հաղորդումներից, վանքը գտնվել է հնագույն սրբավայրում և նախքան Թադեոս Առաքյալի աշակերտ Եղիշեի նահատակվելը և այստեղ թաղվելը սրբավայրը կոչվել է Ներսմիհրի սուրբ ուխտ:

Ի՞նչ արդյունք կարող են տալ հայ-ադրբեջանական բանակցությունները Թուրքիայում՝ հայասպան պետության հովանու ներքո։ Պարզ է՝ Հայաստանի համար ոչ մի դրական արդյունք, այլ միայն հերթական զիջումներ ու նվաստացումներ։ Թշնամական պետությունում՝ Թուրքիայում, նրա հայատյաց դաշնակցի՝ Ադրբեջանի հետ ՀՀ ներկայացուցիչների (հատկապես՝ արտգործնախարարի) հանդիպումն ու բանակցություններն արդեն իսկ ազգային նվաստացում ու խայտառակություն են։

Տեսեք՝ թռչունների մոտ ինչ գեղեցիկ հարմոնիա կա։ Նրանք իրենցից մեկին, որ տիրապետում է տարածության և շարժման հմտություններին, ընտրում են որպես ուղղորդող։ Բացի այդ, թռչունները, երամով կազմակերպվելով, ստեղծում են ընդհանուր աէրոդինամիկա, որն զգալիորեն բարձրացնում է յուրաքանչյուրի թռիչքային արդյունավետությունը։

Եվ ոչ ոք հարց չի տա՝ եթե թշնամու ձեռքում՝ գերության մեջ, հնարավոր է պարբերաբար բարոյախրատական և մոտիվացիոն նամակներ գրել և ձայնային հաղորդումներ ուղարկել, հապա մնացյալ երկու տասնյակ և ավել գերիները ինչու՞ չեն օգտվում նման հնարավորությունից:

Պատմությունը շատ օգտակար առարկա է։ Եթե հայերը մի փոքր ավելի լավ իմանային հայոց պատմությունը, ապա այսօր այդքան չէին զարմանա Հռոմի պապի և Վատիկանի խորքային հակահայկականությունից՝ մասնավորապես հայասպան պետության՝ Ադրբեջանի հետ ջերմ հարաբերություններ ունենալուց, հայոց պատմությունը կեղծողներին խրախուսելուց և հարթակ տրամադրելուց, Ադրբեջանում հայոց ցեղասպանության հետքերը սրբելու ջանքերից, ինչպես նաև Հայաստանի Հանրապետության և նրա ժողովրդի անվտանգության շահերը վաճառելու պատրաստակամությունից։

Այսօր Սուրբ Հարությանը նախորդող կիրակի օրն է և մեր Եկեղեցին նշում է Ծաղկազարդը։ Այս տոնը խորհրդանշում է Քրիստոսի հաղթական մուտքը Երուսաղեմ և զուգադիպում է գարնան սկզբի հետ: Տոնը կարծես գալիս է՝ թարմություն ու գարուն բերելու մեր սրտերին։

Աշխարհի գործերում առավելագույն հաջողության հասնելու պայմանը նշանակալից, ազդեցիկ ու կարևոր լինելն է, որին, իրենց հնարավորությունների սահմաններում, ձգտում են բոլորը՝ մարդկանցից սկսած մինչև պետություններն ու դրանց տարբեր ձևերի միությունները։

Ես գիտեմ, թե ինչու են մարդիկ որևէ սովորական օր արթնանում տխուր աչքերով, նայում աշխարհին ոչ այնպես, ինչպես երեկ, և չեն գտնում շարքային մի սուտ մտերիմներին համոզելու համար: Այդպես մոռացված ցավն է արթնանում: